Książka 1
„OD SZAMANIZMU DO BIOTERAPII. Praktyka i filozofia uzdrawiania”
To pierwsza książka, mojego autorstwa, która ukazała się w 2007 roku
nakład wyczerpany, oczekiwane wznowienie
Redakcja Czwartego Wymiaru: „W książce Od szamanizmu do bioterapii Jerzy Strączyński dzieli się własnymi doświadczeniami, prezentuje metody uzdrawiania, a równocześnie uświadamia Czytelnikom zainteresowanym problematyką zdrowia, bioterapii, rozwoju osobistego, jak często współczesna medycyna niekonwencjonalna sięga do wschodnich koncepcji duchowych i medycznych, jak wiele zawdzięcza starożytnym tradycjom szamańskim. Ta książka powinna znaleźć się w podręcznej biblioteczce zarówno tych, którzy stawiają pierwsze kroki na ścieżce uzdrawiania, jak i doświadczonych praktyków, którzy pochyleni nad chorymi, zapominają o sobie, o tym jak się chronić i oczyszczać. To również doskonały przewodnik dla wszystkich, którzy interesują się bioterapią, pracą z energiami oraz zachowaniem zdrowia i utrzymaniem dobrej kondycji fizycznej i psychicznej.”
Czwarty Wymiar (nr 7) lipiec 2007 „Warto przeczytać” – recenzja Leszka Bugajskiego
– kliknij, aby przeczytać
SPIS TREŚCI
WSTĘP 5
CZĘŚĆ PIERWSZA – DUCHOWE TRADYCJE WSCHODU 9
Rozdział I
STAROŻYTNE TYBETAŃSKIE TRADYCJE EZOTERYCZNE (szamanizm) 11
Mantra 28
Czyste krainy 29
Życie po życiu w tradycji tybetańskiej 31
Bardo – tybetańska wizja śmierci i odrodzenia 36
Dusze po śmierci 46
Tybetańska wizja narodzin 50
Czas odrodzenia 53
Rozdział II
KONCEPCJA PIĘCIU ELEMENTÓW W TRADYCJI TYBETAŃSKIEJ 58
Funkcje elementów 58
Właściwości elementów 63
Element ziemi 63
Element wody 65
Element ognia 66
Element powietrza 69
Element przestrzeni 72
Rozdział III
PRANA 76
Pięć rodzajów pran 76
Rozdział IV
CZAKRY 85
Podstawowe funkcje czakr 85
Czakra podstawy 86
Czakra sekretna 87
Czakra splotu słonecznego 87
Czakra serca 87
Czakra gardła 88
Czakra trzeciego oka 88
Czakra korony 88
Polaryzacja czakr 89
Detoksykacja czakr 92
Rozdział V
CIAŁA SUBTELNE 95
Ciało eteryczne (energetyczne) 96
Ciało emocjonalne (astralne) 97
Ciało mentalne 98
Ciało przyczynowe (karmiczne) 100
Czym jest karma 101
Rozdział VI
TRADYCYJNA MEDYCYNA CHIŃSKA. WYBRANE ZAGADNIENIA 103
CZĘŚĆ DRUGA – UZDRAWIANIE 109
Rozdział I
UZDRAWIAJĄCE DŁONIE 111
Jogin uzdrowiciel 113
Polskie doświadczenia 116
Bioterapia klasyczna 118
Nowoczesne metody 124
Rozwijanie wrażliwości dłoni 126
Rozdział II
GŁÓWNE FAZY ZABIEGU BIOTERAPEUTYCZNEGO 131
Rodzaje diagnozy energetycznej 132
Terapia energetyczna 137
Rozdział III
WIZUALIZACJA 146
Rodzaje wizualizacji 148
Rozdział IV
POSTRZEGANIE POZAZMYSŁOWE 154
Odbiór informacji pozazmysłowych 164
Moce jogiczne 166
Energia kundalini 168
Rozdział V
MEDYCYNA WIBRACYJNA 171
Rozdział VI
PROCES KSZTAŁCENIA 175
Czy zostać bioterapeutą? 177
Jak kształcić 180
Ważne czynniki w pracy bioterapeuty 183
BHP w bioenergoterapii 186
Rozdział VII
OSŁONY I ZABEZPIECZENIA ENERGETYCZNE 190
Metody 190
Budowanie zabezpieczeń 191
Rozdział VIII
OCZYSZCZANIE 194
Rytuały szamańskie stosowane współcześnie 198
CZĘŚĆ TRZECIA – POMÓŻ SOBIE SAM 203
Rozdział I
UZDRAWIAJŃCA MOC NATURY 205
Uzdrawianie elementem ziemi 206
Rozdział II
MEDYTACJA 211
Rozdział III
PRACA Z ENERGIĄ 214
Ćwiczenia uwrażliwiające 221
ZAKOŃCZENIE 223
BIBLIOGRAFIA 225
Fragment książki wybrany przez autora:
GŁÓWNE FAZY ZABIEGU BIOTERAPEUTYCZNEGO
Wiele osób pragnących skorzystać z pomocy bioenergoterapeutów często zastanawia się, jak taki zabieg wygląda i na czym on polega. Ile czasu powinien trwać i jak często powinny odbywać się wizyty? Podobne pytania zadają również początkujący bioterapeuci.
Z mojego doświadczenia wynika, że czas zabiegu na ogół powinien wynosić od 15 do 30 minut. Oczywiście czasami należy popracować znacznie dłużej, szczególnie wtedy, kiedy trzeba się zająć wieloma dolegliwościami, jak np. u osób starszych lub u małych dzieci. Innym razem terapia energetyczna może trwać krócej, szczególnie w trakcie następnych wizyt.
W większości przypadków, by nastąpiły pozytywne efekty działania, wystarczą dwa lub trzy zabiegi. Jednak czasami, by osiągnąć spodziewany efekt potrzeba takich zabiegów więcej.
Dla wielu chorych, a także początkujących bioterapeutów proces terapii energetycznej może być niezrozumiały i mało przekonywujący. By przybliżyć go i ułatwić zrozumienie, na czym on polega, przedstawię dość typowy schemat takiego zabiegu.
Tych nowoczesnych metod postępowania nauczam na kursach bioterapii już od wielu lat, a czas pozytywnie je zweryfikował.
RODZAJE DIAGNOZY ENERGETYCZNEJ
Możemy wyodrębnić cztery podstawowe fazy zabiegu bioterapeutycznego. W moim przekonaniu biodiagnoza w nowoczesnej bioterapii powinna odgrywać zasadniczą rolę, gdyż przesądza o skuteczności zastosowanej terapii.
Biodiagnoza wstępna – rozmowa (wywiad)
Rozmowę z chorym możemy rozpocząć pytaniem: „W czym mogę pomóc?”, „Jaki jest problem, jakie są dolegliwości?” itp. Pytanie – Co pani dolega? – to forma zastrzeżona dla lekarza.
W tej fazie chory sam określa swoje dolegliwości, mówi, co mu dolega i od jak dawna. Opowiada jak był leczony, czy korzystał również z pomocy medycyny niekonwencjonalnej i z jakim rezultatem.
W pracy bioterapeuty, szczególnie dla wyboru właściwej terapii, bardzo ważna jest też informacja o diagnozie medycznej. W czasie rozmowy z klientem słuchamy uważnie, a jednocześnie dostrajamy się mentalnie i energetycznie do jego poziomu wibracji. W ten sposób otwieramy się na niego, jego osobowość i psychikę, a on łatwiej i bezstresowo otwiera się na nas.
Tworzymy w ten sposób odpowiednie, pozytywne relacje na poziomie emocjonalno-psychicznym, a jeżeli trzeba, osłabiamy lub usuwamy dyskretnie energetyczno-mentalne bloki, mogące utrudnić proces terapii.
Dajemy możliwość wypowiedzenia się choremu, co nie zawsze może uczynić przed wiecznie zajętym lekarzem.
Energetyczna diagnoza wstępna polega na lokalizacji zaburzeń energetycznych (niekoniecznie chorób) w obszarze organizmu, jego energetyce lub aurze. Przeważnie czynimy to za pomocą dłoni i opuszków palców, wodząc nimi w niewielkiej odległości od ciała.
Wprawni bioterapeuci potrafią właściwie zinterpretować różnorodne subtelne odczucia pojawiające się na wewnętrznej stronie swoich dłoni lub na opuszkach palców (mrowienie, szczypanie, ukłucia, ciepło, zimno, wiaterek, ból itp.). Wydaje się, że biodiagnoza oparta na wrażliwości opuszków palców jest bardziej zróżnicowana i subtelniejsza niż ta związana z główną czakrą dłoni.
Niektórzy bioterapeuci z bardzo dobrym rezultatem używają w tym celu wahadła. Nie ma wątpliwości, że dobrze wyszkolony bioterapeuta powinien również umieć w podstawowym zakresie posługiwać się nim. Sam posługuję się wahadłem produkowanym przez radiestetę Grzegorza Ciszaka z Poznania. Ta umiejętność jest bardzo pomocna np. przy biodiagnozie i pracy czakr, pomiarze ich witalności, ustawianiu prawidłowej polaryzacji itp.
Proces wstępnej biodiagnozy może być wsparty wizualizacją lub innymi technikami postrzegania pozazmysłowego.
Jest to jeszcze biodiagnoza ogólna, w której staramy się wychwycić najsilniejsze zaburzenia energetyczne w ciele chorego. Robimy to, aby nie popaść w tak zwaną diagnozę mozaikową, w trakcie której ilość informacji, jaką odbieramy, jest tak duża, że nie będziemy w stanie właściwie ich zinterpretować.
Biodiagnoza właściwa – doprecyzowująca
W jej trakcie skupiamy się już tylko na miejscach uprzednio określonych jako strafy zaburzone energetycznie. Staramy się zwiększyć wrażliwość naszych dłoni i opuszków palców oraz strefę mentalną, by odebrać precyzyjnie informacje z chorego lub zaburzonego energetycznie miejsca.
Tym samym staramy się powtórnie, ale bardziej precyzyjnie, zdiagnozować nie tylko dolegliwości, jakie wskazała prosząca o pomoc osoba, ale także te, które wcześniej sami wyczuliśmy. Dzięki temu docieramy do pierwotnej przyczyny choroby lub zakłóceń energetycznych.
Biodiagnoza wewnętrzna
Energetyczna diagnoza wewnętrzna najogólniej dotyczy ciała fizycznego i energetyki wewnętrznej człowieka. W ramach tego podziału można wyodrębnić:
Fizyczny poziom istnienia:
Wewnętrzny system energetyczny:
Na tym poziomie energetycznej diagnozy wewnętrznej szukamy głównie takich zaburzeń, które zeszły już do planu fuzycznego, powodując osłabienie człowieka lub chorobę.
Jeżeli to możliwe, staramy się też określić strefę zaburzenia oraz jej centrum.
Czym jest chorobowa strefa, a czym z kolei jest jej centrum?
Otóż np. w przypadku choroby wrzodowej żołądka, obszar żołądka to zaburzona strefa, sam wrzód zaś to centrum zaburzenia. Podobnie ma się rzecz ze stanem zapalnym. Może się on rozpościerać na obszarze całego biodra, natomiast jego centrum to kość główki udowej. Z mojego doświadczenia wynika, że nie zawsze można jednak wyodrębnić takie centrum.
Bloki energetyczne
Kiedy nabierzemy większej wprawy i doświadczenia, metodę tę możemy zastosować, badając np. sprawność subtelnych kanałów energetycznych. W tym przypadku centrum zaburzenia odnosić się będzie do bloku energetyczneo. Taki blok energetyczny może mieć związek z zagęszczeniem energii lub jej brakiem. Uniemożliwia on wetdy prawidłowy przepływ energii w kanałach i meridianach oraz samoistną zdolność jej odnowienia i regeneracji.
Możemy wyróżnić następujące bloki:
Nierzadko blokują też umysł, relacje zewnętrzne, a nawet mogą w skrajnych przypadkach na dłuższy czas zablokować naszą ścieżkę rozwoju duchowego.
Biodiagnoza zewnętrzna
Energetyczna diagnoza zewnętrzna przeważnie dotyczy zewnętrznej struktury energetycznej, a więc:
Trzeba jednak pamiętać, że ten podział na energetykę wewnętrzną i zewnętrzną jest podziałem umownym.
Spróbujmy przez moment pofantazjować. Wyobraźmy sobie fizycznego człowieka, a w nim energetykę wewnętrzną, wokół niego zaś subtelne ciała auryczne,
Następnie usuńmy szybko całą jego fizyczność ciała. I co zostanie? Homo energeticus albo jak kto woli energetyczny fantom, bez podziału już na energetykę wewnętrzną i zewnętrzną.
Kim więc jest ta bezcielesna istota, obdarzona wciąż świadomością i sprawnym umysłem.
Ta niefizyczna i niewidoczna gołym okiem energetyczna struktura, to bezcielesny energetyczny plan istnienia człowieka. To jego energetyczny model budowy. Na tym poziomie właśnie, porządkując jego energie, pracują bioterapeuci i uzdrowiciele.
W ramach tej subtelnej struktury zewnętrznej możemy również wyodrębnić takie zaburzenia, które często stanowią pierwotną przyczynę choroby. I w tym przypadku możemy również mówić o strefie zaburzenia i jego centrum.
Na tym poziomie dotykamy już nie tylko subtelnych planów bytu człowieka, ale również jego sfery emocjonalnej i mentalnej, a niekiedy też jego relacji ze światem zewnętrznym.
Interpretacja różnorodnych odczuć płynących również ze sfery pozazmysłowej, oparta jest na naszej wiedzy i doświadczeniu, znajomości energetycznego modelu życia i budowy człowieka oraz dysfunkcjach, jakie mogą w nim występować.
Nieodzowna przy tej interpretacji zjawisk jest także podstawowa wiedza z zakresu anatomii i fizjologii oraz znajomość terminów medycznych.
W trakcie biodiagnozy i terapii możemy również wykorzystywać inne metody medycyny naturalnej. Komplementarność działań jest tutaj bardzo wskazana i przyjazna choremu.
TERAPIA ENERGETYCZNA
Spróbujmy bliżej przyjrzeć się tej fazie zabiegu. Oczywiście każdy bioterapeuta ma swoje indywidualne metody terapii, których często pilnie strzeże i nie ujawnia. To zrozumiałe, od tego zależy jego popularność i skuteczność.
Moja sytuacja jest nieco inna. Jako nauczyciel bioterapii nie mogę ukrywać przed kursantami swojego warsztatu pracy, zasłaniając się tajemnicą. Mój warsztat i moje metody pracy odsłaniam, pokazuję i nauczam ich.
Można wyodrębnić cztery podstawowe fazy terapii energetycznej:
Techniki oczyszczające
W tej fazie działania przeważnie skupiamy się na oczyszczeniu całego organizmu.
Zabieg oczyszczający ma następujące fazy:
Najpierw oczyszcza się z zastałej chorobowej energii chore miejsca, narządy, komórki chorobowe, układy fizjologiczne itp. Następnie próbuje się wyciągnąć chorą energię z tzw. centrum zaburzenia.
Chory ma np. guz na wątrobie. Oczyszczamy wątrobę i jej okolice. Czasami zaburzenie jest bardzo rozległe i obejmuje obszar trzustki, a nawet śledziony, tworząc szeroki pas martwej energii.
Za pomocą odpowiednich ruchów dłoni wyciągamy chorą energię na zewnątrz, ale tak, by nie przeciągnąć jej przez miejsca zdrowe. Następnie w podobny sposób wyciągamy energię bezpośrednio z samego guza. Podobnie możemy postępować z terbielami, cystami, mięśniakami, a nawet guzami nowotworowymi oraz z wewnętrznymi blokami energetycznymi.
Są też inne metody postępowania w takich przypadkach. Wymagają one jednak praktyki pod okiem nauczyciela. Nauka bioterapii tylko z książki na pewno nie przyniesie pożądanego rezultatu.
Z mojego doświadczenia wynika, że właściwie przeprowadzony zabieg oczyszczający to ponad połowa sukcesu terapeutycznego.
Uwolnienie określonego obszaru z chorej energii, powoduje prawie natychmiastowy dopływ do tego miejsca energii zdrowej. W ten sposób pobudzony zostaje proces samooczyszczenia i samoregulacji oraz układ odpornościowy organizmu.
W innych przypadkach, kiedy np. występują bloki energetyczne, hamujące naturalny przepływ energii w ciele, emocjach lub umyśle chorego, powinniśmy je również stopniowo usunąć.
Za pomocą odpowiednich ruchów dłoni wyciągamy chorą energię na zewnątrz, ale tak, by nie przeciągnąć jej przez miejsca zdrowe. Następnie w podobny sposób wyciągamy energię bezpośrednio z samego guza. Podobnie możemy postępować z terbielami, cystami, mięśniakami, a nawet guzami nowotworowymi oraz z wewnętrznymi blokami energetycznymi.
Są też inne metody postępowania w takich przypadkach. Wymagają one jednak praktyki pod okiem nauczyciela. Nauka bioterapii tylko z książki na pewno nie przyniesie pożądanego rezultatu.
Z mojego doświadczenia wynika, że właściwie przeprowadzony zabieg oczyszczający to ponad połowa sukcesu terapeutycznego.
Uwolnienie określonego obszaru z chorej energii, powoduje prawie natychmiastowy dopływ do tego miejsca energii zdrowej. W ten sposób pobudzony zostaje proces samooczyszczenia i samoregulacji oraz układ odpornościowy organizmu.
W innych przypadkach, kiedy np. występują bloki energetyczne, hamujące naturalny przepływ energii w ciele, emocjach lub umyśle chorego, powinniśmy je również stopniowo usunąć.
Energetyzacja
Po wykonaniu czynności oczyszczających uzupełniamy braki energetyczne, wzmacniamy energetycznie caly organizm.
Większość bioterapeutów wykonuje ten zabieg, nakładając bezpośrednio ręce na odpowiednie miejsca na ciele człowieka lub przekazuje energię z pewnej odległości,. Stąd powstało określenie – metoda dotykowa i metoda bezdotykowa.
Pewne ośrodki ciała ludzkiego są bardzo wrażliwe na przepływ energii i koncentrację siły życiowej. Mogą być one wykorzystywane w procesie terapii energetycznej. Szczególnie nadają się do wzmacniania i energetyzacji całego ciała.
Są to:
Pozwalają one współdziałać z innymi punktami uwrażliwienia w celu wzmocnienia lub usprawnienia przepływu energii między tymi punktami. W moim przekonaniu u ludzi z nadciśnieniem i epilepsją należy działać na nie bardzo ostrożnie.
Fazy terapii
W procesie energetyzacji organów, tkanek lub komórek możemy wyodrębnić dwie podstawowe fazy terapii:
Kiedy zaburzenie określonego organu ma charakter organiczny, wtedy bardziej go doenergetyzowujemy, kiedy ma natomiast charakter funkcjonalny, pobudzamy go.
Od czego więc zacząć? Najpierw pobudzać czy energetyzować? Chyba jednak bezpieczniej najpierw doenergetyzować chory organ, a później pobudzić go do działania. Trzeba go bowiem najpierw wzmocnić, a dopiero później pobudzać do czynności fizjologicznych.
Takim wspaniałym zabiegiem pobudzającym może być np. masaż energetyczny.
Prawidłowy przepływ energii
Następnie usprawniamy przepływ energii w kanałach energetycznych, meridianach i czakrach. W miarę potrzeby oczyszczamy i wzmacniamy czakry oraz harmonizujemy ich pracę.
Oczywiście nie zapominajmy, że już sam zabieg oczyszczający, odblokowujący różnego typu bloki energetyczne, a nawet tzw. masaż energetyczny, zdecydowanie przyczynił się do usprawnienia przepływu energii życiowych.
Powinniśmy też pamiętać, że w bardzo wielu przypadkach prawidłowy przepływ energii uzależniony jest od właściwej pracy czakr, ogólnej równowagi energetycznej, emocjonalnej, mentalnej i duchowej.
Duży wpływ na usprawnienie przepływu energii życiowych w ciele i aurze człowieka mają tzw. passy, czyli pionowe podłużne pociągnięcia od góry w kierunku stóp, mające charakter wyciszający i oczyszczający oraz odwrotne, od stóp ku górze – pobudzające.
Zabieg usprawniający przepływ energii
Zabieg ten ma na celu przywrócenie prawidłowego przepływu energii w ciele człowieka oraz wyrównania i doładowania jego energii życiowej. Technika ta doskonale wpływa na system nerwowy oraz wycisza psychikę, bo kiedy biopole człowieka jest zrównoważone i energia krąży bez przeszkód, jego nerwy odpoczywają.
W czasie takiej sesji klient leży na placach, najlepiej na stole do masażu. Uzdrowiciel siada na krześle za jego głową i kładzie obie ręce na ramionach i wolno kieruje energię w kierunku stóp. Jego intencją jest, by energia życiowa, jaką przekazuje, rozpuściła wszystkie bloki energetyczne w ciele, kanałach energetycznych i czakrach chorego. W trakcie takiego zabiegu osoby wyczerpane nerwowo rozluźniają się i relaksują.
W ten sposób działa się przynajmniej do tego momentu, aż chory poczuje, że ciepło spłynęło do stóp, a energia wypełniła jego całe ciało.
W trakcie takiego zabiegu energia życiowa kieruje się tylko tam, gdzie rzeczywiście jest potrzebna oraz rozpuszcza blokady w przepływie siły życiowej.
Siła życiowa przepływa przez całe ciało w pewien określony sposób. Jeżeli pojawia się na przykład stres wywołany chorobą, strachem lub kłopotami osobistymi, przepływ energii zostaje w różnych miejscach ciała utrudniony lub zablokowany. Taki właśnie zabieg pomaga przywrócić prawidłowe funkcjonowanie siły życiowej w organizmie.
W czasie wykonywania zabiegu bioterapeuta powinien być wyciszony i zrelaksowany. Powinien go wykonywać z pozytywnym nastawieniem, ponieważ na przekazywaną przz niego energię oddziałują jego myśli, emocje i uczucia.
Kiedy poczujemy, że energia w ciele klienta płynie bez przeszkód i jest on już dostatecznie naładowany, wolno kończymy zabieg.
Takie zabiegi wzmacniające i usprawniające przepływ energii można wykonywać wielokrotnie.
Równoważenie energii
W razie potrzeby wyrównujemy poziomy energetyczne poszczególnych pól energetycznych (systemów, podsystemów energetyczno-informacyjnych). Działamy też na określone czakry lub równoważymy przepływ energii pomiędzy nimi.
W podobny sposób działamy również na energetykę zewnętrzną. Oczyszczamy aurę, uzupełniamy jej braki, wzmacniamy, uwalniając od nadmiernych napięć, emocji i stresów.
Zrównoważenie energii wpływa bardzo korzystnie na zdrowie i dobre samopoczucie.
W najprostszy sposób można zrównoważyć energię w ciele człowieka, kładąc jedną rękę na jego karku, a drugą u podstawy kręgosłupa albo tak jak w uprzednio omówionym zabiegu usprawniającym przepływ energii.
Praca bioterapeuty na ciałach subtelnych (ciało eteryczne, emocjonalne, mentalne, przyczynowe) odbywa się nie tylko na poziomie energetycznym ale również na poziomie mentalnym, a często też i duchowym.
Jak więc widać, w tak rozumianym wielopoziomowym, kompleksowym i czasochłonnym procesie terapii energetycznej, zwykłe „dawanie energii” nie jest już czynnikiem decydującym ani najważniejszym.
Zabieg wzmacniający
Zabieg możemy wesprzeć również kompleksowym zabiegiem wzmacniającym. Polega on głównie na doenergetyzowaniu wszystkich ważniejszych organów, czyli serca, wątroby, trzustki, śledziony oraz nerek.
Możemy uprzednio oczyścić chorego, wykonując tzw. passy, a na końcu zabiegu zrównoważyć i wzmocnić jego energię.
Taki wzmacniający zabieg energetyczny ma niebagatelne znaczenie dla skuteczności terapii farmakologicznej, ponieważ wzmocniony organizm chorego lepiej przyswaja leki.
W trakcie prowadzonego zabiegu bioterapeutycznego można rozmawiać z chorym na temat odczuć i reakcji jego organizmu. Pomaga to w terapii, ponieważ chory staje się aktywnym uczestnikiem tego procesu.
Biodiagnoza kontrolna
Na końcu przechodzimy do biodiagnozy kontrolnej (sprawdzająco-korygującej).
Sprawdzamy powtórnie, czy zaburzenia energetyczne ustąpiły, i w jakim stopniu.
Jeżeli jeszcze są, to staramy się je usunąć lub znacznie osłabić.
By osiągnąć taki pozytywny efekt, często potrzebne są dwie lub trzy wizyty.
W trakcie biodiagnozy kontrolnej mogą pojawić się zaburzenia, które wcześniej były nieuchwytne. W miarę naszych możliwości staramy się je również usunąć.
Przy ponownej wizycie pytamy, jakie były efekty terapii i do nich dostosowujemy metody i technikę działania.
Jeśli choroba jest ciężka, można robić zabiegi kilka razy w tygodniu, w innych okolicznościach można je robić raz w tygodniu lub rzadziej.
Metody zabiegu
Jest bardzo wiele technik, jakimi posługują się obecnie bioterapeuci. Sam znam ich pewnie kilkadziesiąt i niewielu mniej nauczam na kursach bioterapii. Niektóre z nich wywodzą się jeszcze z czasów starożytnych i średniowiecza. Nawiązują one do zwyczaju nakładania rąk przez kapłanów, królów, cudotwórców, mędrców czy mistyków na głowę lub chore miejsca człowieka.
Bardziej współczesne metody pracy z energią nawiązują do technik, jakich nauczał na przełomie XVIII ii XIX wieku Franz Anton Mesmer, szwajcarski lekarz, twórca metody zwanej mesmeryzmem. Jego metody stanowią podstawę wielu współczesnych technik energetycznych.
Również podstawowe założenia polarity czy radiestezji terapeutycznej (wykorzystanie w biodiagnozie i terapii wahadła, różdżki) wzbogacają warsztaty pracy współczesnego bioterapeuty.
Najczęściej stosowane metody to:
Wielu bioterapeutów stara się łączyć różne metody podczas jednego zabiegu. Kiedy bioterapeuta działa na poziomie ciała fizycznego lub energetycznego, to w takiej terapii przeważa aspekt energetyczny. Kiedy zaś porządkuje energie na poziomie ciała emocjonalnego, mentalnego i duchowego, energie stają się bardziej subtelne, miękkie i delikatne. Wtedy przeważa aspekt informacyjny.
Wszystkie te, wydawałoby się, tak dziwne czy wręcz magiczne ruchy rąk uzdrowiciela wynikają z jego wiedzy i umiejętności prowadzenia energii.
Nie są to bezwiedne czy przypadkowe ruchy, obliczone na tani efekt. Jest w nich zawarty odpowiedni potencjał energii życiowej, siła woli i koncentracja. Cały ten ogromny wysiłek i dar uzdrawiania, ukierunkowany jest na niesienie pomocy drugiemu człowiekowi. (…)
po więcej zapraszam do książki…
Rekomendacja: Polskie Zrzeszenie Naturoterapeutów Dyplomowanych.
Ostatnia aktualizacja: 01.04.2025
